KÂBE’NIN ÜZERINDE GÜNEŞLEYEN KORKUNÇ YILAN VE ÂKIBETI
Kabe’nin içinde bulunan ve Kabe’ye yapılan bağışlar içine konulagelen kuyuya, bir müddetten beri, bir yılan gelip yerleşmişti. [125]
Çok kara, kamı ak,[126] başı oğlak başı gibi olan[127] bu büyük ve korkunç[128] yılan, her gün çıkıp Kabe duvarının üzerinde güneşler; Kabe’ye hiç kimseyi yaklaştırın az di.
Bir kimse ona yaklaşacağı zaman hemen kuyruğunun yanından başını kaldırır, ağzını açar, korkunç sesler çıkarmaya başlardı.
Bunun için, Kureyşîler ona yaklaşmaktan ürperirler, korkarlardı.
Bu yılan, yine, her gün yaptığı gibi, Kabe’nin duvarları üzerinde güneşleniyordu.[129]
Kureyşîler, Makam-ı İbrahim’in yanında toplanarak:
“Ey Allah! Eğer Beyt’inin yıkılıp yeniden yapılmasına razı isen, onu tamamlattır ve şu yılan uğraşısını da üzerimizden kaldır![130]
Ey Rabbimiz! Biz, Senin Beyt’ini şereflendirmek ve süslemek istiyoruz.
Sen, razı isen, bunu yaptır.
Razı değilsen, Sen, istediğini yap!” diyerek dua ettiler.
O sırada, gökten, bir çığlık işittiler. [131]
Yüce Allah tarafından; [132] sırtı kara, karnı ak, ayakları sarı, kartaldan daha büyük [133] bir kuşun salındığı görüldü.[134]
Bu kuş, birden, yılanın üzerine inerek, başına batırdığı tırnaklarıyla onu hemen kapıp havalandı!
Yılanı, kuyruğu sallana sallana Küçük Ecyad’a,[135] Hacun’a doğru[136] götürdü.[137] Hacun’a bıraktı.
Yer, onu yuttu. [138]
Bunun üzerine, Kureyşliler:
“Yapmak istediğimiz işten Allah’ın razı olduğunu ümit ediyoruz.
Yanımızda, yardımından yararlanacağımız bir iş adamı da var, elimizde kereste de var!
Yüce Allah, yılan belâsını da başımızdan def etti!” dediler.
Kureyşliler; Kabe’nin kendilerine düşen taraflarını yıkıp yeniden yapmaya karar verdikleri zaman, Ebu Vehb b. Amr, b. Âiz, b. İmran, b. Mahzum kalktı, Kabe duvarının üzerindeki taşlardan birine elini uzatip almasıyla taşın elinden sıçrayıp duvardaki eski yerine dönmesi bir oldu!
Ebu Vehb:
“Ey Kureyş cemaatı! Kabe’nin yapısına, kazancınızın temiz ve helal olmayanını sokmayınız!
Ona, ne fahişe başlığı, ne faiz parası, ne de herhangi bir kimseden haksız olarak alınmış olan para sokulmasın!” dedi.[139]
Kureyşliler, Kabe’yi yıkmaktan çok korkmakta ve çekinmekte idiler.[140]
Velid b. Mugîre, Kureyşlilere:
“Sizin Kabe’yi yıkmaktaki gayeniz nedir? İyilik mi, yoksa kötülük müdür?” diye sordu.
“Elbette, iyiliktir!” dediler.[141]
Velid b. Mugîre:
“Ey kavmim! Siz, Kabe’yi yıkmakla onu ıslah etmek istiyor değil misiniz?” diye sordu.
“Evet! Islah etmek istiyoruz!” dediler.[142]
Bunun üzerine, Velid b. Mugîre:
“Yüce Allah, ıslah edicileri helak etmez![143]
Fakat, siz, Rabbinizin Beyt’inin onarımına, mallarınızın temiz ve helal olanından başkasını sokmayınız!
Ona, faizden, kumardan, fahişe başlığından elde edilen parayı sokmayınız!
Beytullah’ı, mallarınızın kötü olanından uzak tutunuz!
Çünkü, Allah, malın temiz ve helal olanından başkasını kabul etmez!” dedi.[144]
Kureyşliler, yapılan tavsiyenin gereğini yerine getirdiler.[145]
“O halde, yıkmak için onun üzerine kim çıkacak?[146] Onu yıkmaya, ilk önce kim başlayacak?” dediler.[147]
Velid b. Mugîre:
“Onun üzerine ben çıkacak, onu ben yıkacağım![148]
Sizin, onu yıkmaya ilk başlayanınız ben olacağım![149]
Ben, çok yaşlanmış bir kimseyim. Eğer başıma bir iş gelirse, varsın gelsin. Zaten ecelim yaklaşmış bulunuyor!” dedi.[150]
Eline bir külünk alarak [151] Beytullah’ın üzerine çıktı, ve bir taşı yıkarken ayağının altındaki taş şiddetle deprenince, [152] Velid b. Mugîre:
“Ey Allah! Biz, Senin dininden çıkmış, sapmış değiliz! [153] Bizim ıslah etmekten, [154] hayırdan [155]başka gayemiz yoktur!” diyerek, [156] Kabe’nin iki rüknü arasındaki kısmından[157] elindeki külünkle taş taş kaldırıp akşama kadar yıkma işine devam etti.[158]
Halk, o gece, yıkma işine girişmeyip beklediler.[159]
“Akşam olunca, azap inmesinden korkarız!” dediler.
Akşamleyin, Velid b. Mugîre’ye bir azap gelmediğini gürdüler. [160]
O geceyi de beklediler ve:
“Bakalım, Velid’in başına birfelâket gelirse biz Kabe’den hiçbirtaş yıkmayız ve yıktıklarımızı da iade eder, eski haline getiririz.
Eğer onun başına birfelâket gelmezse, yaptığımız işten Allah’ın razı olduğunu anlarız ve hemen yıkmaya girişiriz!” dediler. [161]
Kureyş halkı, ertesi günü, sabahleyin Velid b. Mugîre’nin sapasağlam kalkıp işine başladığını gördükleri zaman, kendileri de, kendilerine ayrılmış olan duvarları, onunla birlikte, yıkmaya koyuldular.
İbrahim (a.s.)ın, İsmail (a.s.)la birlikte Kabe’yi yaparken attığı temele ulaşıncaya kadar, duvarları yıktılar.
Temelde, yeşil, birbirleriyle kaynaşmış, deve sırtı gibi taşlarla karşılaştılar; [162] ki, her biri, otuz kişinin bile kaldıramayacağı kadar ağır ve iri idi.[163]
Yıkım işine katılan Kureyşlilerden birisi* elindeki külünkün ucunu iki taştan birisini ayırmak için aralarına sokup zorladığı zaman, taş kımıldamış, Mekke sarsılmaya başlamıştı!
Bunun üzerine, yıkım işine orada son verdiler.[164]
Taş kımıldatılınca, altından, gözleri kamaştıracak derecede bir şimşeğin çaktığı da rivayet edilir. [165]
Kureyşîler
“Sakın, bu taşı kımıldatmayınız ve hizasını da bozmayınız!” dediler.[166]
Kımıldatılan taşın, Âdem (a.s.) zamanında Kabe’nin melekler tarafından at İmiş bulunan temelinin taşı olduğu ve İbrahim (a.s.)ın da Kabe’nin temel ve duvarlarını bunun üzerinden yükselttiği rivayet edilir.[167]
